آب یک حلال جهانی
آب یک حلال جهانی است به این معنی که می تواند با ساختار مولکولی اش بسیاری از مواد دیگر را در خود حل کند. علت شوری آب به این خاطر است که بسیاری از ترکیبات متفاوتی که از روی سطح زمین شسته می شوند در آب حل شده و جزیی از آب می شوند. اصطلاح «محلول» به معنی سسیستمی است که در آن یک یا دو ماده به طور یکسان و یکنواخت با یکدیگر مخلوط یا در ماده ای دیگر حل می شود. آب دریا در ابتدا شیرین است اما هنگامی که باران می بارد این آب باعث فرسایش زمین می شود، کانی ها قسمتی از آب می شود و سپس این کانی ها جزء و قسمتی از آب دریا می شوند. آب شور نه آلوده و نه کثیف است، بلکه محلولی تمیز است مگر اینکه توسط بشر یا طبیعت آلوده شود.
خصوصیات فیزیکی آب
آب در محدودة دمای وسیع، یک مایع باقی می‌ماند که بین صفر تا ١٠٠ درجة سانتی‌گراد، یعنی بین دمای یخ زدن و جوش است. این دمایی است که اغلب بخشهای کرة زمین که دارای حیات هستند، در این محدودة دمایی قرار دارند.
آب گرمای ویژة بسیار بالایی دارد و بدین معنی است که می‌تواند گرمای بیشتری را قبل از تغییر دمایش از دست دهد و یا به دست آورد. آب، در حالت جامد خود دارای چگالی کمتری از حالت مایع خود است، بطوریکه یخ به جای اینکه در آب غرق شود، روی آن شناور می‌ماند. این خصوصیت به حیات اجازه می‌دهد در نواحی قطبی و نیمه قطبی که روی آب شناورند، گسترش یافته و در زیر یخ ها سطح آب نیز وجود داشته باشند. اگر چگالتر از آب بود، در آب فرو می‌رفت و یخ بیشتری روی آن شکل می‌گرفت. در نتیجه، تمام حیات درون آبها، در یخ نقاط بسیاری از جهان، که آب دمای یخبندان را دارد، محبوس می‌ماند. آب نه تنها به خود می‌چسبد، بلکه به سطوح دیگر نیز می‌چسبد و این به آب اجازه می‌دهد برخلاف جاذبه حرکت کند، و این پدیده برای گیاهان، هنگام انتقال آب از خاک به برگهایشان بسیار مهم است. این حرکت رو به بالا به نام ئولینگی یا حرکت لوئینگی شناخته شده است.